اما در مقایسه کلی طبابت با فقاهت باید بگویم تا حدودی حق با ایشان است. این درمان بدن است و آن درمان روح. شما خود نسبت ارزش روح و بدن را می دانید: تن آدمی شریف است به جان آدمیت. قطعاً یک روحانی با سواد و خوب در تعالی خود و جامعه بسیار موثر تر از یک پزشک خوب است. از تاثیر این انتخاب در تعالی خود نیز غافل نشوید، کسی که علم دین ندارد و نمی داند روش تهذیب نفس و رشد عقل و ایمان چیست، شاید با انجام واجبات به بهشت برود اما نمی تواند به کمال و رشد ایده آل نائل گردد.
......
اگر این دو معیار: هدفمندی و علاقه در شما وجود داشت ( یا اگر برای شما پزشکی و طلبگی علی السویه بود) تردید نکنید که باید مسیر طلبگی را انتخاب کنید. برخی مراجع انتخاب طلبگی را برای کسانی که شرایط آن را دارند واجب می دانند. زیرا الان به قول معروف من به الکفایه( افراد مکفی و لازم) در این رشته وجود ندارند و طبعاً گمراهی و ضلالت جامعه بر عهده کسانی است که می توانستند مبلغ دین شوند و نشدند.
